مهربان چگونه از یاد میروی ؟ وقتی که بر صخره ی وجودم کتیبه ای ؟
 

سخت ترین فعلی که برایت به سادگی صرف کردم ، عمرم بود .
 

از "تو" دلگیر نیستم ، از دلم دلگیرم که نبودنت را صبورانه تحمل میکند !
 

این که من میکشم درد بی تو بودن نیست ، تاوان با تو بودن است .
 

اگر تو را امتحان میگرفتند ، بی شک من رتبه ی اول میشدم ، بس که تکرار کردم نامت را در مرور خاطرات .
 

میترسم کسی بوی تنت را بگیرد ، دلت را بشنود و تو خو بگیری به ماندنش ، چه احساس خط خطی و مبهم ایست این عاشقانه های حسود من .
 

زندگی چرخش واژگان است ، یکی به جرم تفاوت تنهاست ، یکی به جرم تنهایی متفاوت .
 

جناق میشکستیم و میگفتیم یادم تو را فراموش ، امروز تمام استخوانهایم شکسته و هنوز فراموشت نکردم .
 

مهربانتر از من دیدی نشانم بده ، کسی که بارها بسوزانیش و باز هم با عشق نگاهت کند .
 

تنهایم ، اما دلتنگ آغوشی نیستم ! خسته ام ، ولی به تکیه گاه نمی اندیشم ! چشم هایم تر هستند و قرمز ، ولی رازی ندارم ! چون مدتهاست دیگر کسی را "خیلی" دوست ندارم

پشت دیوار کج فاصله ها پنهانیم / غربت دل را به خدا میدانیم / گرچه دوریم ز هم با همه ی خاطره ها / به امید خبری تازه ز هم میمانیم .
 

دلم کار دست است ، خودم بافتمش ! تارش را از سکوت ، پودش را از تنهایی ، همین است که "خریدار" ندارد .
 

هرچه دلم را خالی میکنم باز پر میشود از تو ، چه برکتی دارد دوست داشتنت .
 

دیگر اصلا اشک نمی ریزم ، نمیدانم دارم بزرگ میشوم یا سنگ .
 

تراشکار ماهری شدم بسکه تو نیامدی و من برای دلم بهانه تراشیدم !
 

خسته ام ! نه اینکه کوه کنده باشم ، نه ، دل کنده ام .
 

من بی تو یک بوسه ی فراموش شده ام ، یک شعر پر از غلط ، یک پرنده ی بی آسمان ، یک نسیم سرگردان ، یک رویای ناتمام .
 

با استناد به قانون جرایم رابطه ای ، شما طبق مصادیق مجرمانه به علت دلبری و ایجاد دلتنگی محکوم به حبس ابد در قلب اینجانب میباشید ، دوران محکومیت شما از هم اکنون آغاز میگردد .
 

آن کسی را که دوست داشتم آدم با گذشتی بود ، از من هم گذشت .
 

خوش به حالت آدم ، خودت بودی و حوایت ، کسی نبود که حوایت را هوایی کند

اگر از دلتنگی کم آوردی غصه نخور ، من به جای هر دویمان دلتنگم !
 

وقتی قرارمان پروانه شدن است ، بگذار روزگار هرچقدر میخواهد پیله کند .
 

از این آمد و رفت های تکراری دلم گرفته ، یا نیا ، یا نرو !
 

قانعم به یادت ، پس یادت را از من نگیر که یادت مهربانترین تصویر دنیاست .
 

چه فرقی دارد ، پشت میله ها باشی یا در خیابانهای شهر در حال قدم زدن ، وقتی که آرزوهایت در حبس باشند .
 

چهار فصل کامل نیست ، هوای تو هوای دیگریست !
 

خدایا یا نوری بیفکن یا توری ، ماهی کوچکت از تاریکی این اقیانوس می ترسد .
 

آرزوی خیلی ها بودم ! اما اسیر قدرنشناسی "یک" نفر شدم .
 

به مدت دلتنگیهایم به من بدهکاری ، وعده ی ما باشد روزی که دلتنگم شوی .
 

همیشه به یادت هستم اما شاهدی ندارم جز کلاغ بام خانه مان که او هم حقیقت را به تکه پنیری می فروشد

خنده ام میگیرد وقتی پس از مدت ها بی خبری بی آنکه سراغی از این دل آواره بگیری میگویی: دلم برایت تنگ است؛ یا مرا به بازی گرفته ای یا معنی واژه هایت را خوب نمیدانی، دلتنگی ارزانی خودت

دلتنگ که باشی، آدم دیگری میشوی خشن تر، عصبی تر، کلافه و تلخ تر و جالبتر اینکه با اطرافیان هم کاری نداری همه اش را نگه میداری و دقیقا سر کسی خالی میکنی که دلتنگ اش شده ای!

همیشه همه توی بن بست زندگی برمیگردن سراغ عشق اولشون، اما چه سخته اون روزی که عشق اولت رفته باشه سراغ عشق اولش

به چشمهایت بگو نگاهم نکنند! بگو وقتی خیره ات میشوم سرشان به کار خودشان باشد؛ نه که فکر کنی خجالت میکشم نه! حواسم نیست، عاشقت میشوم

اینکه هر بار سرت با یکی گرم باشه، دلیل بر ارزشت نیست، شاید انقدر بی ارزشی که خیلیها اندازه ی تو هستند

تو یعنی یک عاشق را به پروانه بخشیدن، تو یعنی از پگاه تا شب به زیبایی درخشیدن، تو یعنی یک کبوتر را ز تنهایی رها کردن، خدای آسمانها و زمین را به آرامی صدا کردن

تعداد دقیق مژه هایت را میدانم! تعجب نکن، مگر زندانی کاری جز شمردن میله های زندانش دارد

بی هیچ صدایی می آیند زمانی که نمیدانی

در دلت یک مزرعه آرزو میکارند و بی هیچ نشانی از دلت میگریزند

تا تمام چیزی که به یاد میآوری حسرتی باشد به درازای زندگی

چقدر بی رحمند رویاها...