همیشه آرزوم بود، یه روز منو تو ماشیم / دست تو رو بگیرم، مثل امشب تو ماشین / دوست دارم فرشته، فدای اون نگاهتم / بخند برام همیشه، عاشق خنده هاتم

بزار باور کنم هستی، بزار برگردم از کابوس / بزار حاشا کنم ماه ی، میون این همه فانوس / بزار فردای دنیامو به دستای تو بسپارم / واسه پروانگی کردن، من این دستارو کم دارم

باز این خاطره ها را عشق است / دیدن دوباره ی خواب تو را عشق است / گرچه دورم ز تو ای ناب تر از هر رویا / انتظارو شوق دیدار تو را عشق است

قلبم به هوای تو تلاطم دارد / با خیزش موجها تفاهم دارد / بگذار بگویند که عاشق کور است / دیوانه چکار به حرف مردم دارد

فروغ چشم بر آبم تو هستی / دلیل اینکه بیتابم تو هستی / گرچه آدمی ناچیز هستم / خدارو شکر دنیایم تو هستی

دلم خوش بود که یارم باوفا بود / کمی از زندگیش از آن ما بود / ولی افسوس که فکر ما غلط بود / زنگ تفریحش احساس ما بود

خاک پایت بوسه گاهم بودو بس / بر سر راهت نگاهم بودو بس / ای نگاهت تکیه گاه خستگی / عشق تو تنها گناهم بودو بس

کاش در دهکده ی عشق فراوانی بود / توی بازار صداقت کمی ارزانی بود / کاش اگر گاهی کمی لطف بهم میکردیم / مختصر بود ولی ساده و پنهانی بود

برای زندگی کردن به کسی اعتماد کن که بتواند معنای سه چیز را در تو تشخیص دهد!:

اندوه پنهان در لبخندت را،

عشق پنهان شده در عصبانیتت را،

و معنای حقیقی سکوتت را

باران همیشه میبارد، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند. نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن

اون لحظه که گفتی: یکی بهتر از تورو پیدا کردم، یاد اون روزایی افتادم که به صد تا بهتر از تو گفتم من بهترینو دارم

اونی که دوستت داره زندگیشو پات میریزه که فقط شادیتو ببینه، تویی که دوست داشته میشی هزار تا ناز میکنی براش!

نامه هایم که چراغ قلبت را روشن نکرد! امشب تمامشان را بسوزان شاید بتوانی تنهایی ات را ببینی

نمیدانم چرا چشمانم گاهی بی اختیار خیس میشوند، میگویند حساسیت فصلی است، آری من به فصل فصل این دنیای بی تو حساسم

فانوس شب وداع، باهر سوسو / میگفت که آن کوجه ی رویایی کو، او بود کمی شعر و هوایی ابری، امروز نه ابریست، نه شعریست، نه او!

از اوج فلک ستاره چیدن سخت است، دور از منی و به تو رسیدن سخت است / ای دوست که بی تو زندگی زندان است / بدان که از تو دل بریدن سخت است

سرخی آتیش واسه من / آبی دریا واسه تو

قلب شکسته واسه من / شادی دنیا واسه تو

یه آسمون پر از صفا، قربونی نگاه تو...

اینجا آسمان صاف تا قسمتی به رنگ دوستی همراه با غبار فراغ است، توده ای سلام به سمت شما در حرکت است، ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است، دلشناسی یه عاشق!

دلتنگی فقط یک اسم مستعار است برای تمام حس هایی که اسمشان را نمیدانیم و هر کدامشان برای خود یک دلتنگی اند

آب و هوای دلم آنقدر بارانیست که رخت های دلتنگی ام مجالی برای خشک شدن نیست، اینگونه است که دلم برایت همیشه تنگ است

گرچه آلوده ی دنیای فریبم اما سینه ای پاک به پهنای صدافت دارم، دل من عاطفه را میفهمد، باکسی سبزتر از عشق رفاقت دارم

خوشبحال آنکه قلبش مال توست، حال و روزش هر نفس احوال توست، خوش بحال آنکه چشمانش تویی، آرزوهایش همه مال توست

اگه خاطرخواه زیاد داری معنیش این نیست که فوق العاده و بی نقصی شاید خیلی ارزون قیمتی!

باران همیشه میبارد، اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند، نامردیست آن همه اشک را به یک چشمک فروختن

انتهای آسمانم قلب توست، مهربان این آسمان از آن توست، آسمانم هدیه ی از سوی من، تا بدانی قلب من هم یاد توست

...من قلب پاره پارمو، هدیه میکنم به نام تو

من شب پر ستارمو، رومیکنم برای تو

اگه بگی برام بمیر، من میمیرم برای تو

اگه بگی برو، میرم، میرم فقط برای تو